Η Chinatown της Αθήνας… ετοιμάζει βαλίτσες

Της Μάχης Τράτσα, στο Βήμα

Το επονομαζόμενο «Μέγαρο Μυλλέρου» στην οδό Αγησιλάου, αποκαλούμενο «Chinatown» από τους ίδιους τους Κινέζους, καλύπτει ένα οικοδομικό τετράγωνο και συγκεντρώνει χρήσεις κατοικίας, αλλά και εμπορικές

Λίγο μετά τη μία το μεσημέρι, στην Chinatown του Μεταξουργείου, ένας νεαρός Κινέζος διανέμει πακέτα με φαγητό στα καταστήματα των συμπατριωτών του. Είναι η ώρα που τα κινεζικά μαγαζιά ρούχων, υποδημάτων, μικροεπίπλων, παιχνιδιών, ειδών σπιτιού κ.λπ., τα οποία κυριαρχούν σε μια έκταση 17 οικοδομικών τετραγώνων, μυρίζουν τζίντζερ και σησαμέλαιο. Η κινεζική γειτονιά της Αθήνας, η οποία περικλείεται από τις οδούς Θερμοπυλών, Λεωνίδου, Κολωνού και Πειραιώς, εμφανίζεται δυναμική, αν και σημαντικά «λαβωμένη» και αυτή από την οικονομική κρίση.

Περί τις 150 με 200 κινεζικές επιχειρήσεις συνολικά δραστηριοποιούνται σήμερα στην περιοχή της Ομόνοιας, ωστόσο όπως λέει στο «Βήμα» ο κ. Γουάνγκ Πενγκ, εκδότης της εβδομαδιαίας εφημερίδας «China-Greece Times», τον τελευταίο χρόνο έχει μπει λουκέτο σε περίπου 30% εξ αυτών. Οι Κινέζοι εγκαταλείπουν άρον-άρον την Αθήνα και επιστρέφουν στην Κίνα ή αναχωρούν για τη Νότια Αφρική ή τη Βραζιλία όπου υπάρχει ακόμη χώρος για επιχειρηματικές δραστηριότητες.

Αν και η κινεζική μετανάστευση αποτελεί πολύ πρόσφατο φαινόμενο στον ελλαδικό χώρο, η πρώτη εθνοτική κινεζική γειτονιά στο Μεταξουργείο εμφανίζεται ομοιογενής και κινείται στα πρότυπα των ευρωπαϊκών και παγκόσμιων Chinatowns.

Η παρουσία των κινέζων εμπόρων στην Ελλάδα, και ιδιαίτερα στην Αθήνα, γίνεται ιδιαίτερα αισθητή από τις αρχές του 2000 και εξής, όταν διαμορφώνονται οι πρώτοι αυτάρκεις εμπορικοί θύλακοι. Ωστόσο σήμερα «η οικονομική και κοινωνική «ισορροπία» των πρώτων χρόνων ανατρέπεται, καθώς η οικονομική κρίση δεν αφήνει ανεπηρέαστο ούτε αυτό το ιδιαίτερο μεταναστευτικό ρεύμα» αναφέρει η κοινωνιολόγος κυρία Ιρις Πολύζου, η οποία εκπονεί τη διδακτορική διατριβή της σχετικά με την κινεζική μετανάστευση στην Αθήνα. Η εργασία της αποτελεί μέρος του ερευνητικού προγράμματος «Μεταλλασσόμενοι χαρακτήρες και πολιτικές στα κέντρα πόλης Αθήνα και Πειραιά», με επιστημονικό υπεύθυνο τον καθηγητή ΕΜΠ κ. Παναγιώτη Τουρνικιώτη.

Μέσα στο 2011 υπολογίζεται ότι τρεις στους δέκα Κινέζους εγκατέλειψαν τη χώρα μας είτε διότι έχασαν την εργασία τους είτε γιατί αναγκάστηκαν εξαιτίας της οικονομικής κρίσης να κλείσουν τις επιχειρήσεις τους. «Στις αρχές του 2010, και ενώ η κρίση είχε ήδη πλήξει την Ελλάδα, οι κινεζικές επιχειρήσεις παρουσίαζαν αυξημένα κέρδη. Κι αυτό διότι τα προϊόντα ήταν φθηνά και οι Ελληνες στράφηκαν σε αυτά. Οσο όμως η κρίση βάθαινε οι πελάτες χάθηκαν και από τα κινεζικά καταστήματα» τονίζει ο κ. Πενγκ.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών (ΕΒΕΑ), το διάστημα 2005 – 2010 στον Δήμο Αθηναίων προκύπτει αισθητή πτώση του αριθμού των νέων κινεζικών επιχειρήσεων, κυρίως μετά το 2008. Υστερα από περίπου μία δεκαετία στην Ελλάδα και ενώ οι πρώτοι κινέζοι μετανάστες άρχιζαν να ξεπερνούν τα πρώτα δύσκολα χρόνια της μετανάστευσης, «τους «χτύπησε» η οικονομική κρίση» υποστηρίζει ο κινέζος δημοσιογράφος.

Μη αναστρέψιμη

Περισσότερο έχουν πληγεί οι κινεζικές επιχειρήσεις που απευθύνονται πρωτίστως σε έλληνες λιανοπωλητές. Ο κ. Λιν Σέντζεν διατηρούσε από το 2004 κατάστημα χονδρεμπορίου υφασμάτων στην περιοχή. Το 2010 όμως πήρε τη δύσκολη απόφαση να κατεβάσει ρολά και να επιστρέψει στην Κίνα. Ο τζίρος του συρρικνώθηκε καθώς απευθυνόταν κυρίως σε έλληνες λιανεμπόρους. Παρά τη στήριξη των συμπατριωτών του η κατάσταση ήταν μη αναστρέψιμη.

Σε δυσμενή θέση όμως βρίσκονται και όσοι Κινέζοι ήρθαν στην Ελλάδα την τελευταία πενταετία, δεν είχαν προλάβει να δημιουργήσουν τη δική τους δουλειά και εργάζονταν σε επιχείρηση ομοεθνούς τους. Οπως εξηγεί η κυρία Πολύζου, «λειτουργούν πολλαπλά εθνοτικά δίκτυα προσφέροντας άτυπη δανειοδότηση, χωρίς τη διαμεσολάβηση του τραπεζικού συστήματος».

Το ανδρόγυνο Σιάο και Λι εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα στο τέλος της «χρυσής» πενταετίας (2000-2005) για το κινεζικό εμπόριο. Τα πρώτα χρόνια εργάζονταν και οι δύο. Σήμερα η σύζυγος είναι συνιδιοκτήτρια καταστήματος λιανικής πώλησης ενώ ο κ. Λι βρίσκεται σε αναζήτηση νέας δουλειάς. Οπως αναφέρουν, θα παραμείνουν για άλλα ένα-δύο χρόνια στην Ελλάδα και αν δεν βελτιωθεί η κατάσταση θα επιστρέψουν στην Κίνα.

Απογοητευμένο δηλώνει και άλλο ένα ζευγάρι Κινέζων που διατηρεί κατάστημα με ρούχα επί της πλατείας Κουμουνδούρου. Εφθασαν στην Ελλάδα προ εξαμήνου και η σύζυγος διανύει σήμερα το τελευταίο τρίμηνο της εγκυμοσύνης της. «Δεν έχει κίνηση και το ενοίκιο είναι τεράστιο. Δίνουμε 1.600 ευρώ για ελάχιστα τετραγωνικά» λέει. Το ίδιο θέμα θίγει και ο γείτονάς της, ο οποίος διατηρεί κατάστημα γενικού εμπορίου και πληρώνει ενοίκιο 3.500 ευρώ τον μήνα. Οπως υπογραμμίζει, «είναι πολύ ακριβό το ενοίκιο για μια τέτοια περιοχή».

Δίχτυ ασφαλείας

Υπάρχουν ωστόσο και διαφορετικές ιστορίες. «Για την οικογένεια Σου, την οποία γνώρισα κατά τη διάρκεια της έρευνας, ο ισχυρός παράγοντας της κοινωνικής δικτύωσης λειτούργησε σταθεροποιητικά για την επιχείρησή τους» σημειώνει η κυρία Πολύζου.

Τα πρώτα μέλη της οικογένειας Σου ήρθαν στις αρχές του 2000 μέσω Ιταλίας και άνοιξαν δύο καταστήματα στην Αθήνα, το ένα με είδη ένδυσης και το άλλο με είδη αξεσουάρ, στις οδούς Αγησιλάου και Ιάσονος αντιστοίχως. «Σήμερα παραμένει ανοιχτό μόνο το πρώτο, χωρίς υπαλλήλους, λειτουργώντας αποκλειστικά με τα μέλη της διευρυμένης οικογένειας Σου. Η επιστροφή στην Κίνα δεν αποτέλεσε πιθανή διέξοδο» σημειώνει η κυρία Πολύζου. «Μοναδική προοπτική, η οποία γρήγορα εγκαταλείφθηκε, ήταν η εγκατάσταση της επιχείρησης στην Ιταλία, με την οποία συνεχίζουν να συνδέονται πολλά μέλη της οικογένειας» σημειώνει η κυρία Πολύζου.

Η πλειονότητα των Κινέζων που ζουν στην Ελλάδα – υπολογίζονται σε περίπου 20.000 άτομα – προέρχονται από τις παράκτιες ανατολικές επαρχίες Τζετζιάνγκ και Φουτζιάν. Οι περισσότεροι, όπως αναφέρει ο κ. Πενγκ, είναι χαμηλού μορφωτικού επιπέδου και μιλούν ελάχιστα ελληνικά. «Αυτό είναι και το κύριο πρόβλημά τους: η γλώσσα και κατ’ επέκταση η επικοινωνία. Τελευταία όμως οι εμπορικές επιχειρήσεις τους γίνονται και στόχος κακοποιών. Τα κρούσματα είναι πλέον καθημερινά. Γι’ αυτό αναγκάζονται να κλείνουν τα μαγαζιά τους προτού σουρουπώσει» καταγγέλλει ο δημοσιογράφος, ο οποίος επισημαίνει ότι υπάρχουν σκέψεις να απευθυνθούν σε ιδιωτικές εταιρείες φύλαξης.

Στον «σκληρό πυρήνα» της περιοχής

Η… περίκλειστη γειτονιά του «Μεγάρου Μυλλέρου»

Σε πείσμα της κρίσης διατηρείται ακόμη ένας δυνατός πυρήνας της κινεζικής κοινότητας κυρίως στις οδούς Πειραιώς (στο ύψος της πλατείας Κουμουνδούρου), Αγησιλάου και Κεραμεικού.

Επί της οδού Αγησιλάου βρίσκεται και το κεντρικό κτίριο της κινεζικής γειτονιάς, το «Chinatown», όπως το ονομάζουν οι ίδιοι οι Κινέζοι. Γνωστό παλαιότερα ως «Μέγαρο Μυλλέρου», καλύπτει ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο και διαρθρώνεται γύρω από ένα κεντρικό αίθριο. Στην πλευρά τής Πειραιώς οι όροφοι του συγκροτήματος έχουν οικιστική χρήση, ενώ προς την Αγησιλάου συγκεντρώνουν κινεζικά καταστήματα χονδρικής πώλησης.

Παράλληλα το κτίριο στεγάζει και άλλες υπηρεσίες που απευθύνονται στα μέλη της κινεζικής κοινότητας, όπως ταξιδιωτικά, δικηγορικά, λογιστικά γραφεία, συλλόγους και τα γραφεία της εφημερίδας «China-Greece Times».

Εκεί βρίσκεται και ένα κινεζικό φροντιστήριο στο οποίο πηγαίνουν τα παιδιά της κοινότητας καθημερινά μετά το ελληνικό σχολείο ώστε να διατηρήσουν την επαφή με τη γλώσσα τους, όπως λέει η δασκάλα τους, η Αννα (είναι το δυτικό της όνομα, το οποίο χρησιμοποιεί για ευκολία αντί για το Λι Φα).

Οι χώροι εστίασης βρίσκονται συνήθως σε όροφο, μακριά από τα αδιάκριτα μάτια των Δυτικών, και είναι αποκλειστικά για… ντόπιους. Σερβίρουν κινεζικό τσάι, παραδοσιακά πιάτα της κινεζικής κουζίνας αλλά και… καπουτσίνο.

Από την περιοχή δεν λείπουν μικρές εμπορικές επιχειρήσεις και υπηρεσίες, όπως κομμωτήρια, καταστήματα τροφίμων ή αποστολής χρημάτων που απευθύνονται αποκλειστικά σε Κινέζους. Εξω από αυτά κινέζοι έμποροι, μικροπωλητές ή και περαστικοί συγκεντρώνονται για να κουβεντιάσουν ή για να παρακολουθήσουν επί… του πεζοδρομίου όπου βγάζουν τις τηλεοράσεις τους τις εκπομπές του CCTV (China Central Television).

Ορισμένες ημέρες της εβδομάδας οργανώνονται και υπαίθριες λαϊκές αγορές με κινεζικά λαχανικά τα οποία καλλιεργούν οι ίδιοι σε κήπους ή μικρά κτήματα.

Από την περιοχή απουσιάζει ωστόσο παντελώς η αναψυχή ή τουλάχιστον δεν είναι ορατή με την πρώτη ματιά, όπως επισημαίνει η κοινωνιολόγος κυρία Ιρις Πολύζου. Η «περίκλειστη» κοινωνικοοικονομική συγκρότηση της ελληνικής Chinatown προσομοιάζει με εκείνες που συναντάμε στον νοτιοευρωπαϊκό χώρο, όπως στη Ciutat Vella στη Βαρκελώνη.«Διαφοροποιείται όμως σημαντικά με πιο εδραιωμένες στον χρόνο κινεζικές εμπορικές συγκεντρώσεις, όπως είναι αυτές της Chinatown στο Λονδίνο ή του 13ου Διαμερίσματος στο Νότιο Παρίσι» τονίζει η κυρία Πολύζου.

Πάντως, ύστερα από μια δεκαετία εντατικής συγκρότησης, η κινεζική γειτονιά στο Μεταξουργείο έχει αποκτήσει σήμερα έναν διακριτό χαρακτήρα. Τα περισσότερα καταστήματα είναι χονδρικής πώλησης και εξειδικεύονται συνήθως σε ένα είδος.«Εξυπηρετούνται απευθείας από παρακείμενους αποθηκευτικούς χώρους. Είναι πολύ χαρακτηριστική η εικόνα τις βραδινές ώρες ή ακόμη και τις αργίες να μεταφέρονται εμπορεύματα προς πάσα κατεύθυνση σε μεγάλες συσκευασίες με φορτηγά αυτοκίνητα»αναφέρει η κοινωνιολόγος.

Οι εθνικές ομάδες του οργανωμένου εγκλήματος

Του Αχ. Χεκίμογλου, στο Βήμα.

«Εγώ στη θέση σας θα έφευγα από την περιοχή!» είπε ο ένας. «Μείνετε εκεί όπου είστε, σε λίγα χρόνια θα γίνετε Ηρώδου Αττικού!» απεφάνθη ο άλλος. Η πρώτη φράση ανήκει σε κορυφαίο παράγοντα του υπουργείου Εσωτερικών και η δεύτερη σε αντιδήμαρχο του Δήμου Αθηναίων. Αποδέκτες των δύο αντιφατικών απαντήσεων ήταν κάτοικοι του κέντρου των Αθηνών που είχαν επισκεφθεί τους αρμοδίους για να διαμαρτυρηθούν για τη μετατροπή των γειτονιών τους σε άντρο παρανομίας. Η εμφανής σύγκρουση απόψεων προδίδει και την ολική αδυναμία της πολιτείας να λύσει ένα σοβαρό πρόβλημα μιας πόλης που βυθίζεται σιγά σιγά στη Βαβέλ του οργανωμένου εγκλήματος. Τα τελευταία είκοσι χρόνια η ελληνική πρωτεύουσα έχει γίνει σημείο συνάντησης εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων από την Ευρώπη, την Αφρική και την Ασία. Ωστόσο, μαζί με τους φιλήσυχους οικονομικούς μετανάστες και τους κυνηγημένους πρόσφυγες έφτασαν στη χώρα μας ουκ ολίγοι που ήρθαν να αντιπαρατεθούν ή να συνδράμουν τους έλληνες εκπροσώπους του εγκλήματος. Οσο περνούν τα χρόνια, μικρές ή μεγάλες εστίες εγκληματικότητας όλων των ειδών έχουν δημιουργηθεί σε ένα μεγάλο τμήμα της Αττικής, ενώ αρκετά μέρη έχουν καταστεί «άβατα» για κατοίκους, εμπόρους, ακόμη και αστυνομικούς.

Το εισαγόμενο έγκλημα δεν προέκυψε από παρθενογένεση. Η Ελλάδα, σταυροδρόμι Ανατολής και Δύσης, δέχεται διαρκή μεταταναστευτική πίεση, καθώς είναι χώρα τράνζιτ για τον δρόμο προς την Ευρώπη, ωστόσο ελλείψει συγκροτημένης μεταναστευτικής πολιτικής, οι αρμόδιοι προτίμησαν την επικράτηση ενός ιδιότυπου «laissez-faire». Τι γίνεται όμως όταν ο ξένος δεν καταφέρνει να περάσει στην Εσπερία; Πολλοί «ξεμένουν» στην Αθήνα, γκετοποιούνται και σταδιακά καταλήγουν να τροφοδοτούν και να τροφοδοτούνται από το έγκλημα, τα πλοκάμια του οποίου έχουν εξαπλωθεί σε όλη την Αττική.

Η χαρτογράφηση του εγκλήματος, έτσι όπως την έχουν κάνει οι αρμόδιοι αξιωματικοί της Ασφάλειας Αττικής, δείχνει ξεκάθαρα πώς έχει διαμορφωθεί το σκηνικό. Υπάρχει λύση; Οι αστυνομικοί λένε ότι με επιχειρήσεις τύπου «σκούπα» δεν λύνεται το πρόβλημα και θα πρέπει η πολιτεία να μεριμνήσει για τη φιλοξενία και την απασχόληση των αλλοδαπών. Επίσης, όπως μας είπε αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ. που υπηρετεί σε «μάχιμη» υπηρεσία στο κέντρο της Αθήνας «είναι ένας φαύλος κύκλος. Πολλές φορές συλλαμβάνουμε τα ίδια άτομα. Δηλαδή τη Δευτέρα κάνουμε σύλληψη, περνάει αυτόφωρο, τον αφήνουν ελεύθερο αφού οριστεί τακτική δικάσιμος και μετά επιστρέφει πάλι στον τόπο του εγκλήματος».

* Το κέντρο που πεθαίνει

Το Μοναστηράκι, το κέντρο του τουριστικού «φιλέτου» της πόλης, αλώνεται σιγά σιγά από τη μεγάλη και πολυεθνική εστία εγκληματικότητας που βρίσκεται γύρω από την πλατεία Θεάτρου και τους γύρω δρόμους. Στην ψυχή της πόλης η πρέζα πωλείται ελεύθερα, σαν να μην τρέχει τίποτε, με τους λιγοστούς κατοίκους πια να βρίσκονται σε απελπισία. «Πεθαίνει κόσμος στην περιοχή, όμως δεν τα λένε. Τις προάλλες τα παιδιά έπαιζαν στο πάρκο και χρειάστηκε να ρίξουν κατά λάθος την μπάλα πάνω σε έναν αλλοδαπό για να καταλάβουμε ότι ήταν νεκρός» σημειώνει με λύπη μια κάτοικος.

Στην περιοχή έλεγχο ασκούν πια Αφρικανοί. Πίσω από το δημαρχείο, στου Ψυρρή, και στα στενά της Ομόνοιας, η περιοχή έχει εγκαταλειφθεί στο παρεμπόριο και στα ναρκωτικά, ενώ δίκτυα του trafficking εκμεταλλεύονται γυναίκες από την Αφρική, εκδίδοντάς τες. Τα δίκτυα τις φέρνουν στη χώρα μας υπό την απειλή βουντού και όσο και αν αυτή η μέθοδος φαίνεται εξωφρενική, αποτελεί πάγια τακτική σε όλα τα δίκτυα εμπορίας ανθρώπων της Γηραιάς Ηπείρου. Ωστόσο, η σύνθεσή τους είναι πολυεθνική, καθώς αποτελείται από Ελληνες, Ρώσους, Ρουμάνους και Αφρικανούς.

Οπως προκύπτει από τα στοιχεία του Αστυνομικού Τμήματος Ομονοίας, στην περιοχή (συμπεριλαμβανομένων του Κεραμεικού και του Μεταξουργείου), στις ληστείες και στις κλοπές προηγούνται οι Ελληνες και ακολουθούν Ιρακινοί, Ρουμάνοι, Βούλγαροι και Αλβανοί. Στα ναρκωτικά τα πρωτεία ανήκουν εκ νέου στους Ελληνες και έπονται Ιρακινοί, Πακιστανοί, Αλβανοί, Ρώσοι, Σομαλοί και Σουδανοί.

Οι Ιρακινοί δραστηριοποιούνται και στη διακίνηση λαθρομεταναστών και σε κλοπές σε βάρος συμπατριωτών τους. Ακόμη στο κέντρο της πρωτεύουσας δρουν και αλλοδαποί από βαλκανικές χώρες, κυρίως Βούλγαροι και Ρουμάνοι, που ασχολούνται με αρπαγές τσαντών και πορτοφολιών. Οι υπήκοοι Μπανγκλαντές απασχολούν ως επί το πλείστον την ΕΛ.ΑΣ. στην ίδια περιοχή και σε γειτονιές του Ταύρου, των Πετραλώνων και του Αιγάλεω, όχι για τα λεγόμενα εγκλήματα βίας αλλά για πλαστογραφία, διακίνηση λαθρομεταναστών, μικροεγκληματικότητα και παρεμπόριο. Συνολικά, στην περιοχή αρμοδιότητας του αστυνομικού τμήματος Ομονοίας έγιναν το πρώτο οκτάμηνο του έτους 59 ληστείες, 997 κλοπές-διαρρήξεις, μία ανθρωποκτονία, ενώ κατεγράφησαν 291 υποθέσεις ναρκωτικών.

* Το έγκλημα επεκτείνεται

Στις γειτονιές κατά μήκος της οδού Αχαρνών και κυρίως στην ευρύτερη περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα δρουν ως επί το πλείστον Αλβανοί και άτομα από χώρες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης, κυρίως Ρουμάνοι και λιγότερο Πολωνοί. Οι αιματηρές συμπλοκές για ξεκαθαρίσματα προσωπικών ή οικονομικών διαφορών, οι δολοφονίες, οι ληστείες και σωματεμπορία γυναικών είναι στην ημερήσια διάταξη της περιοχής. Ιδια περίπου η εικόνα του εγκλήματος και στην πλατεία Βάθης και στα Πατήσια, όπου δραστηριοποιούνται Αλβανοί. Στην περιοχή οι κλοπές, οι διαρρήξεις, οι ένοπλες ληστείες, αλλά και το ξεκαθάρισμα λογαριασμών (με νεκρούς και τραυματίες) είναι μόνο μερικές από τις μορφές εγκληματικότητας που αναφέρονται σχεδόν καθημερινά στα δελτία συμβάντων των τοπικών τμημάτων ασφαλείας. Επίσης στα Πατήσια καθημερινά καταγράφονται κρούσματα όπως αρπαγές τσαντών, πορτοφολιών, κινητών τηλεφώνων και μικρών χρηματικών ποσών από Ελληνες και αλλοδαπούς.

Σύμφωνα με αστυνομικούς, στην πυκνοκατοικημένη Κυψέλη «ανθεί» η λεγόμενη εγκληματικότητα του δρόμου και οι κλοπές-διαρρήξεις, με τη συμμετοχή Αλβανών, Γεωργιανών και ατόμων από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, της Ασίας και της Αφρικής. Ακόμη, πολλοί Γεωργιανοί, Βούλγαροι και Ρώσοι κάνουν «χρυσές δουλειές» μπαίνοντας σε σπίτια και «αδειάζοντάς» τα από κάθε είδους πολύτιμα αντικείμενα και χρήματα. Πολύτιμοι συνεργοί τους οι συμπατριώτισσές τους που μερικές ημέρες πριν έχουν ερευνήσει τους χώρους του σπιτιού ή του διαμερίσματος εργαζόμενες ως οικιακοί βοηθοί.

* Και αλλού

Μερικά χιλιόμετρα μακρύτερα, στου Ρέντη και στη Νίκαια, αλλά και σε άλλες περιοχές της Αττικής όπως στον Κορυδαλλό, στο Αιγάλεω, στο Περιστέρι, στον Ασπρόπυργο, στα Μέγαρα και στον Μαραθώνα τους αστυνομικούς έχουν απασχολήσει συχνά κρούσματα εγκληματικότητας με «πρωταγωνιστές» Πακιστανούς οι οποίοι κυρίως ασχολούνται με διακίνηση λαθρομεταναστών και πλαστογραφία.

Στη Δυτική Αττική, στον Ασπρόπυργο, στη Μάνδρα, στην Ελευσίνα, στα Μέγαρα, στα Ανω Λιόσια τα περισσότερα περιστατικά αφορούν μικροεγκληματικότητα, διακίνηση ναρκωτικών, κλοπές ΙΧ αυτοκινήτων ή φορτηγών και διαρρήξεις σε επιχειρήσεις και αποθήκες κυρίως για χαλκό. Συνήθως στις υποθέσεις αυτές εμπλέκονται έλληνες ή αλβανοί Τσιγγάνοι και χρησιμοποιούν τους πρόχειρους καταυλισμούς τους για τις παράνομες δραστηριότητές τους όπου η παρουσία ένστολων αστυνομικών είναι συχνά αφορμή ένοπλης συμπλοκής.

Οι Κινέζοι που διαμένουν στη χώρα μας και ασχολούνται κυρίως με το εμπόριο προς το παρόν δεν έχουν απασχολήσει τις Αρχές. Ωστόσο, επειδή στην Κύπρο ήδη έχουν κάνει την εμφάνισή τους κυκλώματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης γυναικών από την Κίνα, οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. εκφράζουν την πεποίθηση πως το φαινόμενο αυτό θα επεκταθεί και στην Ελλάδα.

* Πλήρης υποβάθμιση

Το οργανωμένο έγκλημα είναι από μόνο του μια οικονομική δραστηριότητα που αποφέρει πολλά στους «λειτουργούς» του, όμως την ίδια στιγμή στερεί πολλά από τους υπολοίπους. Φαίνεται ότι στην Ελλάδα ουδείς εκ των αρμοδίων συμβουλεύτηκε τη διεθνή εμπειρία που αποδεικνύει την αντιστρόφως ανάλογη σχέση εγκληματικότητας και αξίας της γης. Στο κέντρο των Αθηνών, μόνο στους δρόμους-«βιτρίνα» η διαθεσιμότητα αυξάνεται χρόνο με τον χρόνο και μόνο στο πρώτο εξάμηνο του 2008 τα αδιάθετα καταστήματα ήταν 15% και όλα δείχνουν ότι η αρνητική πορεία θα είναι ανοδική. Την ίδια στιγμή, η αξία των ακινήτων κατρακυλάει προς τα κάτω στα δυτικό κομμάτι του αθηναϊκού κέντρου. Είναι χαρακτηριστικό ότι στον Αγιο Παντελεήμονα η τιμή ανά τετραγωνικό έχει πέσει ακόμη και στα 700 ευρώ, ποσό αδιανόητο για τα αθηναϊκά δεδομένα, ενώ τα ίδια και χειρότερα ισχύουν στην επαγγελματική στέγη. Για καλύτερη αντίληψη της διαφοράς με τις υπόλοιπες τιμές της αγοράς, σύμφωνα με τον Δείκτη Τιμών Ακινήτων της Τράπεζας της Ελλάδος, κατά το διάστημα 1994-2005, οι τιμές των αστικών ακινήτων στην Ελλάδα αυξήθηκαν κατά 175%!

Το θέμα της κατάρρευσης του κέντρου έχει φέρει πολλές φορές στη Βουλή η βουλευτής του ΠαΣοΚ κυρία Αννα Διαμαντοπούλου, η οποία ηγήθηκε και της πρωτοβουλίας «Αθήνα, Ξανά ζωή στο κέντρο». «Οι αρμόδιοι υπουργοί μού απάντησαν με μισόλογα» σημείωσε μιλώντας προς «Το Βήμα» και πρόσθεσε: «Οταν έκανα επίκαιρη ερώτηση στον Πρωθυπουργό και του κατέθεσα 3.200 υπογραφές κατοίκωνδεν έλαβα καμία απάντηση». «Μόνο όταν πήγα στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Γ. Σανιδά βελτιώθηκε η κατάσταση και αυτό για έναν μόλις μήνα» συμπληρώνει.