To μικρό Παρίσι των Αθηνών, 9 – 16 Οκτώβρη 2013

Στο athensartnetwork

Το Αθηναϊκό καλλιτεχνικό δίκτυο σε συνεργασία με τον ΟΠΑΝΔΑ (οργανισμός πολιτισμού, αθλητισμού και νεολαίας του Δήμου Αθηναίων), τον Εμπορικό Σύλλογο Αθηνών, την »Τεχνόπολις» του Δήμου Αθηναίων και την 1η διαμερισματική κοινότητα του Δήμου Αθηναίων διοργανώνει το »1ο Μικρό Παρίσι των Αθηνών 2013» ,ένα φεστιβάλ καλλιτεχνικής έκφρασης, με έμφαση στις ιδιαίτερες αποχρώσεις του θεάτρου, εντοπισμένο σε μια ιστορική συνοικία του κέντρου των Αθηνών.

9-16 Οκτωβρίου 2013

Το πρώτο »μικρό Παρίσι 2013» αφιερώνεται στον Albert Camus για τα 100 χρόνια από την γέννησή του.

Το μικρό Παρίσι είναι η περιοχή της Αθήνας η οποία περιλαμβάνει δρόμους με γαλλικά ονόματα όπως Σατωβριάνδου, Βερανζέρου, Φαβιέρου, Β. Ουγκώ, Μαιζώνος, Πουκεβίλ, Μολιέρου, Σονιέρου, Μάγερ. Εκτείνεται κάτω από την πλατεία Ομονοίας ως την πλατεία Καραϊσκάκη και πέρα από την πλατεία Βάθη που είναι ίσως και το κεντρικότερο σημείο της, αφού από αυτήν περνά η οδός Μάρνη (Marne εκ του παραποτάμου Σηκουάνα στο Παρίσι). Εκεί θα βρισκόταν ένα από τα τέσσερα βουλεβάρτα των Αθηνών, η σημερινή οδός Φαβιέρου, σύμφωνα με το σχέδιο του 1833 των Κλεάνθη και Σούμπερτ.

Το θέατρο στο επίκεντρο

Στα τέλη του 19ου αιώνα, ένα καινούριο θεατρικό είδος εμφανίζεται στην Αθήνα, φέρνοντας περισσότερο χρώμα και μια νέα θεατρική ατμόσφαιρα: το Αθηναϊκό Καμπαρέ – Επιθεώρηση που εμπνέεται από τα καμπαρέ του Παρισιού και προσαρμόζεται στο ελληνικό κοινό. Κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου τα γαλλικά έργα θριαμβεύουν στις αθηναϊκές σκηνές και επηρεάζουν την αστική τάξη στις ιδεολογίες, στις συνήθειες ακόμα και στη γλώσσα. Αυτήν την περίοδο θα γεννηθούν νέοι δραματουργοί που θα ανοίξουν το δρόμο σε μια νέα εποχή, εισάγοντας νέα θεατρικά μοτίβα και αντιλήψεις.

Προβλεπόμενες εκδηλώσεις και καλλιτεχνικές δράσεις

Θέατρα, σχολές θεάτρου, ωδεία, πολυχώροι, πινακοθήκες, μουσεία, σχολεία, ξενοδοχεία, χώροι εστίασης  αλλά και δημόσιοι χώροι είναι τα σημεία μιας σειράς σταθερών εκδηλώσεων και δράσεων που θα οδηγήσουν από τις 9 έως τις 16 Οκτωβρίου σε μια γεμάτη πολιτιστική εβδομάδα με διεθνή αντίκτυπο.

Ένα πλούσιο πρόγραμμα προβλέπεται το οποίο θα περιλαμβάνει παραστάσεις σε κλειστά θέατρα, χοροθέατρα, μουσικά θέατρα, καμπαρέ, μουσικές παραστάσεις και συναυλίες τζαζ, παραστάσεις δρόμου, τσίρκο, παντομίμα, μαριονέτα, μουσικούς και ζωγράφους του δρόμου, εικαστικές εκθέσεις και εκθέσεις φωτογραφίας καθώς και μια σειρά από διαλέξεις με θέμα τον Καμύ, τον ιμπρεσιονισμό, τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ γαλλικής και ελληνικής γραμματείας, των τεχνών με έμφαση στο θέατρο, καθώς και διαλέξεις για το πολιτιστικό παρελθόν, παρόν και μέλλον της συνοικίας. Θα γίνει παρουσίαση του λευκώματος που ομάδα δημιουργεί με τίτλο «Το μικρό Παρίσι των Αθηνών», και προβολή Video Art – Animation με Έλληνες και Ξένους δημιουργούς που θα εμπνευστούν από τον Καμύ , τον Ιμπρεσιονισμό και την περιοχή.

Κτίρια της περιοχής

Από τον ιστότοπο της Αρχαιολογίας της πόλης των Αθηνών

Νεοκλασικό διώροφο κτίριο

Περιοχή: οδός Μαιζώνος 60 & Χίου

Έτος: 1900-1910

Περιγραφή:  Διώροφο κτίριο κατοικίας των αρχών του 20ού αιώνα, δείγμα του ύστερου κλασικισμού, με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, σύμφωνα με τον Μάνο Μπίρη, τον «κατακορυφισμό», που συνίσταται στην κατάργηση του γείσου μεταξύ των ορόφων και τον υπερτονισμό των αξόνων των ανοιγμάτων.

Ενδεικτική Βιβλιογραφία:

Μ. Γ. Μπίρης, Αθηναϊκή αρχιτεκτονική 1875-1925, Αθήνα 1987, σ. 168-169.

Ναός Αγίου Γεωργίου Ορφανοτροφείου Χατζηκώνστα (Μεταξουργείου)

Περιοχή: οδός Θερμοπυλών & Αγησιλάου

Έτος: 1899-1901

Περιγραφή: Το Ορφανοτροφείο Χατζηκώνστα οικοδομήθηκε το 1890 στην οδό Πειραιώς, μεταξύ των οδών Μυλλέρου και Θερμοπυλών, με κληροδότημα του ομογενούς εμπόρου Γεωργίου Χατζηκώνστα (1753-1845). Το κτίριο του ιδρύματος δεν υπάρχει πια αλλά διασώζεται ο ναός του Αγίου Γεωργίου που είχε ανεγερθεί μεταξύ των ετών 1899-1901 στο εσωτερικό του περιβόλου του, βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Ernst Ziller (1837-1923), με δωρεά της Ελένης Δημητρίου, συζύγου του εγγονού του Χαντζηκώνστα. Πρόκειται για μια εκκλησία του λεγόμενου «νεο-ρωμανικού» ρυθμού, με τους χαρακτηριστικούς πυργίσκους στις εξωτερικές ακμές.

Ενδεικτική Βιβλιογραφία:

Κ. Η. Μπίρης, Αι Αθήναι από του 19ου εις τον 20ον αιώνα, Αθήνα 1η έκδ. 1966, 3η έκδ. 1996* Στέφανος Π. Παπαγεωργίου, Έλληνες ευεργέτες, Αθήνα 1997* Δ. Φιλιππίδης, Νεοελληνική Αρχιτεκτονική, Αθήνα 1984, σ. 140-141.

Νεοκλασική διπλοκατοικία

Περιοχή: οδός Κολοκυνθούς 45

Έτος: 1900

Περιγραφή: Τυπική διπλοκατοικία του όψιμου κλασικισμού, που οικοδομήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα. Διέθετε δύο οροφοδιαμερίσματα, αλλά το στενομέτωπο οικόπεδο δεν επέτρεπε τη διάνοιξη χωριστής εξώπορτας για το καθένα. Έτσι, επιλέχθηκε η λύση της κοινής εισόδου που οδηγεί σε κοινόχρηστη εσωτερική αυλή, απ’ όπου διαχωρίζονται η εσωτερική πόρτα του υπερυψωμένου ισογείου από εκείνη που φέρει προς την κλίμακα του πρώτου ορόφου.

Ενδεικτική Βιβλιογραφία:

Μ. Γ. Μπίρης, Αθηναϊκή αρχιτεκτονική 1875-1925, Αθήνα 1987, σ. 80-82.