Δύο χώροι για τοξικομανείς

Του Κωστα Oνισενκο, στην Καθημερινή

Τους πρώτους δύο χώρους υποδοχής χρηστών ναρκωτικών, στους οποίους ουσιοεξαρτημένα άτομα θα μπορούν να κάνουν χρήση ναρκωτικών υπό την επίβλεψη ιατρικού προσωπικού, ετοιμάζει ο Δήμος Αθηναίων σε συνεργασία με τις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Υγείας. Το εγχείρημα, που θεωρείται πρωτοπόρο για την Ελλάδα, αλλά έχει εφαρμοστεί σε άλλες χώρες, αποφασίστηκε πριν από λίγους μήνες, ώστε να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο της δημόσιας χρήσης ουσιών από ανθρώπινα ερείπια στο κέντρο των Αθηνών. Σε αυτούς τους χώρους οι χρήστες θα μπορούν να κάνουν μπάνιο, να σιτίζονται, να εξετάζονται από ιατρούς, αλλά και να κάνουν χρήση ουσιών σε ελεγχόμενο περιβάλλον και όχι στον δρόμο μπροστά στα μάτια των περαστικών. Ενας ακόμα στόχος του εγχειρήματος είναι να έρθουν κοντά, σε άμεση επαφή, στους χώρους αυτούς, τα εξαρτημένα άτομα με τις ειδικές ομάδες απεξάρτησης που θα τους πλησιάζουν και ενδεχομένως θα τους πείθουν να ενταχθούν στα προγράμματά τους.

Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», η ενοικίαση ενός χώρου έχει ήδη αποφασιστεί, ενώ συζητείται και η ενοικίαση δεύτερου κτιρίου. Το ένα κτίριο βρίσκεται κοντά στον σταθμό Λαρίσης και το δεύτερο στη Λ. Αθηνών. Σύμφωνα με τα όσα ανέφερε αρμόδιο στέλεχος του Δήμου Αθηναίων, πρόκειται για αυτόνομα οικήματα σε σημεία που δεν δημιουργούν κάποια όχληση στους κατοίκους της περιοχής. «Βλέπουμε ότι παρά τη μεταφορά μονάδων του ΟΚΑΝΑ στα νοσοκομεία, το πρόβλημα της συγκέντρωσης χρηστών στο κέντρο δεν λύθηκε» σχολιάζει ο Τάσος Πανόπουλος, υπεύθυνος σταθμού φροντίδας εξαρτημένων ατόμων του ΟΚΑΝΑ. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι μονάδες που θα δημιουργηθούν αναμένεται να εξυπηρετούν αρχικά περίπου 100 άτομα από τα 3.000 – 4.000 που εκτιμάται ότι συγκεντρώνονται στις πιάτσες των ναρκωτικών της Αθήνας. Εκτός από τη βελτίωση της εικόνας του κέντρου, αλλά και της γνωριμίας των χρηστών με τα προγράμματα απεξάρτησης, ο κ. Πανόπουλος αναφέρει πως «είναι απαραίτητη η δημιουργία αυτών των δομών και για την αντιμετώπιση του έιτζ που προσβάλλει αυτές τις ομάδες».

«Θα πρέπει η κοινωνία και η πολιτεία να φανούν γενναίες και να λάβουν τα μέτρα που χρειάζονται για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων, αντί να κρύβονται πίσω από τις ευθύνες των άλλων. Στηρίξαμε και στηρίζουμε τη δημιουργία αυτών των χώρων. Σταδιακά αυτοί οι χώροι θα πρέπει γίνουν πολύ περισσότεροι από δύο» σχολίασε ο συντονιστής της Κίνησης Πολιτών Κέντρου Αθήνας (ΚΙΠΟΚΑ) Δημ. Νικολακόπουλος.

Ανεξέλεγκτος ο αγοραίος έρωτας στην Αθήνα

Του Γιάννη Σουλιώτη, στην Καθημερινή.

Ανομία και έλλειψη ελέγχου είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του αγοραίου έρωτα στην πρωτεύουσα. Διαπίστωση που ερμηνεύει την ανεξέλεγκτη δράση κυκλωμάτων μαστροπών, που με αμείωτο ρυθμό επεκτείνουν τη δράση τους ελέγχοντας διαρκώς μεγαλύτερο αριθμό «σπιτιών» και αλλοδαπών κοριτσιών. Η αποτελεσματικότητα των αστυνομικών επιχειρήσεων στο κέντρο της Αθήνας που ξεκίνησαν πριν από μερικούς μήνες, ως απάντηση στις καταγγελίες κατοίκων και επαγγελματιών του κέντρου, κρίνεται αμφίβολη. Κάτι που στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους αναγνωρίζουν οι υπηρετούντες στο Τμήμα Ηθών.

Στα στενά της πλατείας Θεάτρου, τα κορίτσια από τη Νιγηρία παραμένουν στα πόστα τους, εξοικειωμένα καθώς φαίνεται με την παρουσία των αστυνομικών, ενώ με τη δύση του ήλιου, το Τμήμα Ομόνοιας κυκλώνουν εκδιδόμενες από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Στις παρυφές του Κολωνακίου, στην οδό Σόλωνος, τοξικομανείς ιερόδουλοι στέκονται πλάι σε παρέες καλοντυμένων νεαρών. Στο Μεταξουργείο, τον Κεραμεικό και τη λεωφόρο Συγγρού, κρυφοί και φανεροί οίκοι ανοχής ξεπηδούν δίπλα σε κοσμικά κέντρα διασκέδασης.

Από την αρχή του έτους μέχρι σήμερα για παράβαση του νόμου «περί εκδιδομένων επ’ αμοιβή προσώπων» συνελήφθησαν 1.600 γυναίκες μόλις 700 εκδίδουν ετησίως άδεια εργασίας, που συνεχίζουν σήμερα να εργάζονται σε πιάτσες, οίκους ανοχής και παράνομα ινστιτούτα «μασάζ» της πρωτεύουσας.

«Αρνούνται την κατηγορία και αθωώνονται πρωτοδίκως ή όταν η υπόθεση εκδικαστεί σε δεύτερο βαθμό. Η σύλληψη δεν σημαίνει τίποτα περισσότερο από μερικές ώρες στα γραφεία της ΓΑΔΑ», δηλώνει με αρκετή δόση ειλικρίνειας στην «Κ» δικηγόρος που εξειδικεύεται σε αυτού του είδους τις υποθέσεις.

Οι αμφιλεγόμενες διατάξεις του νόμου 2734/99 περί «εκδιδομένων επ’ αμοιβή προσώπων» σε συνδυασμό με την έλλειψη πρωτοβουλιών από τους αρμόδιους φορείς δήμου και νομαρχίας Αθηνών έχουν ως αποτέλεσμα μόλις 2 από τους 250 και πλέον οίκους ανοχής της πρωτεύουσας να λειτουργούν νόμιμα, ενώ ακόμα και όταν αστυνομικοί διαπιστώνουν παραβάσεις, οι αρμόδιες για το σφράγισμα των οίκων υπηρεσίες του δήμου μοιάζουν ανήμπορες να πράξουν το παραμικρό.

Αστυνομικοί υποστηρίζουν ότι τα κυκλώματα μαστροπών που συνήθως ελέγχουν περισσότερα από ένα «σπίτια» («η διαχείριση και εκμετάλλευση γίνεται από οργανωμένα κυκλώματα») εξασφαλίζουν ασυλία χρησιμοποιώντας καθ’ υπόδειξη δικηγόρων συγκεκριμένα νομικά τεχνάσματα, προκειμένου να συνεχίζουν ανενόχλητα τη δράση τους.

Οταν, για παράδειγμα, διαπιστώνεται ότι το «σπίτι» στερείται άδειας εγκατάστασης και λειτουργίας, οι παραβάτες προβάλλουν το επιχείρημα πως η επιτροπή χορήγησης αδειών (συμμετέχουν αστυνομικοί, στελέχη του δήμου και της νομαρχίας) δεν έχει συγκροτηθεί. Ψευδής ισχυρισμός (συγκροτήθηκε προ διμήνου) που παραδόξως γίνεται δεκτός από το Διοικητικό Πρωτοδικείο. «Ο ισχύων νόμος περιορίζει τις ατομικές ελευθερίες, γεγονός που αναγνωρίζεται από τα δικαστήρια» υποστηρίζει δικηγόρος με γνώση του θέματος.

Εντός 24ώρου

Συχνά παρατηρείται το φαινόμενο το όνομα που αναγράφεται στο μισθωτήριο συμβόλαιο να αλλάζει εντός 24ώρου, με συνέπεια να παύει η ποινική δίωξη. Σε επιστολή – απάντηση του Τμήματος Ηθών προς τον Συνήγορο του Πολίτη (Απρίλιος 2008) αναφέρεται ότι «οι έλεγχοι της υπηρεσίας δεν μπορούν να αποτρέψουν τη συνέχιση της λειτουργίας των οίκων ανοχής για δύο λόγους, οι οποίοι θα έπαιρναν τον χαρακτηρισμό του νομικού τερτιπιού.

Οταν η υπηρεσία εφαρμόσει τα νόμιμα, με έγγραφο ενημερώνει τον δήμο. Ο δήμος εκδίδει απόφαση σφράγισης, αλλά συχνά αυτό δεν πραγματοποιείται καθώς οι ενδιαφερόμενοι είτε θα προσφύγουν στη Δικαιοσύνη πετυχαίνοντας αναστολή εκτέλεσης της απόφασης, είτε αλλάζουν το μισθωτήριο συμβόλαιο». Οι διωκτικές αρχές εκτιμούν πως οι περισσότεροι οίκοι ανοχής ελέγχονται από συγκεκριμένους «επιχειρηματίες». Ισχυρισμός που είναι ωστόσο δύσκολο να επιβεβαιωθεί στην πράξη, με τους εγκεφάλους των κυκλωμάτων μαστροπών να εμφανίζονται σε κάποιες περιπτώσεις ως οι ιδιοκτήτες των ακινήτων που εκμισθώνονται σε τρίτους για τη λειτουργία τους ως οίκων ανοχής.